មិនដឹងជារៀនមកពីណាទេ ? សម្តែងឲ្យឃើញថា មនុស្សល្ងង់គ្មានបញ្ញាក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាក្រៅតែពីអាវុធទេ អាវុធ គឺជាដំណោះស្រាយរបស់ជនល្ងង់ខ្លៅ ។
ក្នុងករណីបាញ់ប្រហារខាងលើ មិនអាចប្រើពាក្យថា សូមទោស បានទេ ។
គ្មានពាក្យថា សូមទោស ហើយក៏គ្មានពាក្យថា អភ័យទោស ។
មានតែពាក្យថា មានទោសទៅតាមកម្រិតនៃទង្វើរបស់ខ្លួន ។
បទកម្រិតទោស ៖
១.ប្រើអាវុធដោយមិនត្រូវតាមគោលដៅ
២.ធ្វើបាបរាងកាយអ្នកដទៃ ឬធ្វើឲ្យអ្នកដទៃរងរបួសស្នាម
៣.ប៉ងធ្វើឃាតអ្នកដទៃ ។
១.ប្រើអាវុធដោយមិនត្រូវតាមគោលដៅ អធិប្បាយថា អាវុធនោះជារបស់រាជការសម្រាប់រក្សាសន្តិសុខដូចជា ចោរប្លន់ប្រដាប់អាវុធហើយបាញ់តបតនឹងភ្នាក់ងារមានសមត្ថកិច្ច ឬភេរវកម្មដោយប្រើអាវុធ ទើបអាចប្រើដើម្បីការពារខ្លួនផង ការពារសន្តិសុខរបស់ជាតិផង ប៉ុន្តែបើអាវុធនោះ ជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួនឬបានមកពីអ្នកដទៃមិនចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់
នឹងមានទោសមួយកម្រិតទៀត គឺ ប្រើអាវុធខុសច្បាប់ក្នុងគោលបំណងប្រព្រឹត្តទុច្ចរិត ។
ក្នុងករណីហេតុការណ៍បាញ់ប្រហារខាងលើ អ្នកភូមិគ្មានអាវុធ គ្មានចេតនាប្លន់ដោយប្រដាប់អាវុធ ឬធ្វើភេរវកម្មដោយអាវុធទេ ដូច្នេះ អ្នកភូមិទើបចាត់ជាជនរងគ្រោះ ហេតុនោះជនល្មើសត្រូវមានទោសទៅតាមច្បាប់ជាដាច់ខាត គ្មានករណីលើកលែង ។ អ្នកបញ្ជា អ្នកប្រព្រឹត្ត អ្នកសមគំនិតនឹងជនល្មើសក៏ត្រូវតែមានទោសទៅតាមច្បាប់ ។បុគ្គលណាសម្ញែងអាវុធក្នុងទីសាធារណៈក្នុងលក្ខណៈគំរាមគំហែងដោយប្រយោល ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃភ័យខ្លាច នឹងត្រូវមានទោសទៅតាមច្បាប់ ។
ទស្សនៈ របស់ព្រះភិក្ខុ Maha Phirum បញ្ចេញក្នុងហ្វេស្បុក ២០១១
អត្ថបទព័ត៌មានទាក់៖ លោក ហ្វីល រ៉ូប៊ឺតសុន (Phil Robertson) "បញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជានៅតែជាបញ្ហាប្រឈមដរាបណា ហ៊ុន សែន នៅកាន់អំណាច"
No comments:
Post a Comment